معنی از شاهان ساسانى

نرسى

نرسى

نرسی

بلاش

انوشیروان

اندمان

تاج

قاآن

نقرس

نرسى

شاه شاهان. [هَِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) شاهی که ممتاز از شاهان دیگر باشد که بارزتر و و برتر از شاهان باشد. که بر شاهان خرد سمت سروری داشته باشد. شاهانشاه. شهنشاه. شاهنشه. شاهانشه:
که با شاه شاهان فلک داد کرد
دل خان خانان بدو شاد کرد.
نظامی.
چو رخت از بر کوه برد آفتاب
سر شاه شاهان درآمد بخواب.
نظامی.
وگر باشد ای یار فرخنده خوی
بجز شاه شاهان تو دیگر مجوی.
سعدی.
رجوع به شاهنشاه شود.

شاه شاهان ابوالفتح. [هَِ اَ بُل ْ ف َ] (اِخ) نام امیر و سرداری است در دوره ٔ تیموری به سیستان و زاولستان. (از سبک شناسی بهار ج 3 ص 194).

شاهان شاه- شاهَنْشانه، شاهِ شاهان، مَلِک الْمُلُوک- شهنشاه (مأخوذ از فارسی می باشد)،

آقامحمدخان، فتحعلی‌شاه، محمدشاه، ناصرالدین‌شاه، مظفرالدین‌شاه، محمدعلی‌شاه، احمدشاه

قاآن

537